Coraz częściej można usłyszeć o korzystnych rozstrzygnięciach w sądowych sporach dotyczących umów o kredyt zaciągnięty w walucie frank szwajcarski (CHF).
Do tej pory sądy nie wiedziały w takim wypadku stosować tzw. teorię salda czy teorię dwóch kondycji. Częściej stosowana była teoria salda, co było mniej korzystne dla kredytobiorców.
Dla frankowiczów zdecydowanie bardziej korzystna była teoria dwóch kondykcji od teorii salda, która polegała na potrąceniu wzajemnie przysługujących roszczeń przy orzeczeniu o nieważności umowy. Sąd Najwyższy opublikował w dniu 16 lutego 2021 roku uchwałę w sprawie zapytania złożonego przez Sąd Okręgowy w Warszawie, sygn. akt III CZP 11/20.
Sąd Najwyższy uznał teorię dwóch kondykcji za prawidłową w procesach frankowiczów z bankami. Oznacza to, że sądy będą traktować każde roszczenie odrębnie – osobno żądanie kredytobiorcy i osobno ewentualne roszczenia banku.
Sąd Najwyższy 25 marca 2021 roku rozstrzygnie kolejne najbardziej dyskusyjne kwestie, które do tej pory spędzały sen z powiek nie tylko adwokatów zajmujących się prawem bankowym, ale również sędziów. Sąd Najwyższy chce ujednolicić orzecznictwo i odpowiedzieć na sześć najczęściej pojawiających się wątpliwości w sprawach kredytów frankowych.